Safari in 2010 door 6 landen in Afrika

2010 was het jaar dat we met onze vrienden uit Zuid Afrika een rondreis door 6 landen in Afrika gemaakt hebben. Vertrek vanuit Montagu, Zuid Afrika en dan door Zimbabwe, Zambia, Malawi, Tanzania en terug weer door Zambia, dan Botswana en Pretoria als eindpunt in Zuid Afrika.

We zijn 14 juli uit Nederland vertrokken en op 25 september weer terug. Een ervaring van zo'n 10 weken. Geweldig.


Dagboek van onze Afrikareis
Zuid-Afrika, Zimbabwe, Zambia, Malawi, Tanzania en Botswana
Dinsdag 13 juli 2010 DE LAATSTE DAG THUIS…………tot……………Zaterdag 25 september 2010 TERUG IN HAZERSWOUDE
Vandaag de laatste hand leggen aan de groentetuin. Rommel opruimen en nog weer eens worteltjes, bietjes en boontjes zaaien en ook nog winterbloemkool en boerenkool. Moet Jan K. vragen of hij dat wil uitplanten als het goed opkomt. De winterprei was zover dat ik die nog net zelf kon uitplanten, dus als we over ruim2 maanden weer terug zijn heb ik toch nog wat profijt van mijn tuin. De gladiolen beginnen uit te komen, dus die zijn voor wie langs komt.
Nog een keer met Eric en Tineke gebeld voor wat laatste kledingvragen ivm de Afrikaanse winter.
’s Middags alles definitief in de tassen en de labeltjes er aan gemaakt. Dan nog online inchecken en de boardingpassen printen. Dat was het laatste wat ik nog moest doen.
Ria heeft gevraagd of we bij haar komen eten, dan hebben we daar zelf geen rommel meer van. Daar hadden we uiteraard geen moeite mee. Morgen brengt zij ons ook naar Schiphol. Na het eten bijtijds naar huis, want we willen nog even met de jongens bellen. Marcel en Andre in Italie, Toscane en Richard met Leticia in Frankrijk aan de Ardèche. Ze hebben allemaal erg warm weer, net als wij, hoewel het sinds gisteren na de regen aardig is afgekoeld. Ze maken het goed.
Met Ria afgesproken dat zij ons morgen om half 7 komt halen. Anneke verzorgt weer de planten en de vissen en Jan past op de groentetuin.

Woensdag 14 juli 2010 NAAR SCHIPHOL EN VLIEGEN NAAR KAAPSTAD
Stipt op tijd belt Ria aan. Alle tassen staan klaar bij de deur en ik kan direct inladen. Ze zet ons bij departures af om kwart over 7 en gaat er gelijk vandoor. Voor ons nu de tijd zien door te komen. De ruimbagage hebben we snel afgegeven en we nemen ook direct maar de douane. Dan een kop koffie en op een bank een beetje rondkijken naar alle mensen die overal naar toegaan. Heel anders dan wanneer je op de fiets een reis maakt. Dan is iedereen die je tegenkomt direct een gesprekspartner voor het uitwisselen van de ervaringen onderweg.
Bij de bagagecontrole werd ik gefouilleerd omdat ik niet door de scanner wilde ivm mijn pacemaker. Eigenlijk was de wachttijd zo voorbij en konden we snel aan boord. In het vliegtuig nog een SMSje van Richard voor een goede vlucht, leuk zo op het laatste moment. Dat betekent dat ie aan ons gedacht heeft.
Krantje lezen, film bekijken, naar buiten turen en je verbazen over de enorme zandvlakte die de Sahara is. We vliegen dit keer over Algerije. Het is nu half 3 en we moeten nog 7 uur vliegen. Alice zit met open mond te slapen en vind het erg warm hier. Ik ook .
Eten smaakt goed, filmpje kijken enz.enz.
Om half 7 begint het donkerder te worden. Op het schermpje zien we dat ZA al donker is. Buiten (Angola) zien we overal vuren branden met opstijgende rookwolken. Wegen zijn niet te bekennen en ook geen steden. Er wordt nog een maaltijd bezorgt en we hebben niets te klagen. Buiten is het -51C op 11km hoogte. Plotseling gaat de tijd ineens snel en we naderen nu Zuid Afrika.
Om 10 uur zijn we soepel geland en de douaneafhandeling en de bagage gingen lekker snel. T&E hadden we al zien zitten, dus hard zwaaien.

Hartelijk welkom !! We keken onze ogen uit zoals alles op en rond de luchthaven gemoderniseerd was. Met Eric’s nieuwe Jeep naar Blouberg, de flat van Wayne en Astrid. Wayne ligt al op de bank te slapen. Die hebben we door ons bezoek uit zijn bed gejaagd. Op bed drinken we met z’n 4-en een lekker glas welkomstwijn, een poosje kletsen en dan slapen.

Donderdag 15 juli 2010 VAN BLOUBERGSTRAND NAAR MONTAGU
Om 9.15 zit ik gedoucht en al te werken aan mijn verslag.. Wayne is al vroeg vertrokken en Eric heeft ons op bed van thee en een stroopwafel voorzien. Het is mooi weer. Voor de flat ligt een inmiddels uitgebrand kolenschip op het strand. Eric leest de Nederlandse kranten van ons en de meiden overleggen wat we als ontbijt gaan halen. Dat moeten croissantjes en witte broodjes worden. Eric mag ze gaan halen.
Na het ontbijt gaan laden we onze bagage weer in de auto, halen de bedden af, de vloer wordt nog gedweild en dan vertrekken we. Eerst een bezoekje aan Sue, de moeder van Tanja uit Harare en haar man Georgio. Koffiedrinken en de werkplaats bekijken. G. bouwt violen en bassen en restaureert ze ook. Speciaal gereedschap maakt hij ook zelf. Heel bijzonder zijn z’n miniatuur houtschaafjes. We nemen een pakketje mee voor dochter, want daar gaan we een nachtje in hun tuin overnachten met de 3 auto’s.
Dan naar Worcester, even wat eten en dan naar de bank om dollars te halen. Dat kostte zowat 3 kwartier, terwijl alle formulieren al dagen tevoren waren ingevuld. Vreemde valuta halen is in ZA lang niet zo eenvoudig als in Nederland. Tineke moet haar nieuwe bril ophalen en Alice koopt een nieuwe broek. In Robertson naar de C1000 om inkopen te doen voor onderweg. We willen hier de noodvoorraad inslaan voor als we onderweg eens niets kunnen vinden om boodschappen te doen.
Het begint donker te worden als we in de Kockstraat in Montagu aankomen, dat wil zeggen dat het ongeveer half 6 is. Alle tassen worden uitgeladen, de honden begroet en dan direct door naar Astrid die voor ons zou koken. Hartelijk welkom door Astrid en de 2 kinderen. Ze heeft de open haard aangestoken en het is heerlijk warm. Lekker gekletst, met Mischka en Jordan gespeeld en lekker gegeten. Wayne zit in Johannesburg en komt morgen thuis. Omdat iedereen het een beetje zat is, besluiten we geen koffie meer te drinken en terug te gaan naar huis en direct onder de wol te kruipen. Het elektrische kacheltje heeft onze slaapkamer aardig op temperatuur gebracht. Het is koud buiten.

Vrijdag 16 juli 2010 Voorbereidingen
Lekker geslapen vannacht ondanks het vreemde bed. We voelen al wel dat het buiten nu echt koud is.
Even thee maken met een koekje er bij. Van Eric heb ik een Zuid Afrikaanse vuvuzela gekregen. Ik ga hem buiten even uitproberen en in no time staat Eric op de veranda. Hij is al aan de auto bezig en ik ga hem helpen met het uitsorteren van de spullen die hij mee wil nemen. Ik krijg een verkorte cursus caravan opzetten en bedienen. Het is tenslotte 2 jaar geleden dat we samen in Namibie met die wagen rondreden.
Na het ontbijt houden Tineke en Alice zich bezig met het noteren en inpakken van de reservevoorraad die we gisteren gekocht hebben. Alles krijgt een plekje in de caravan.
In de padstal; gaan we koffiedrinken, want we hebben telefoon gekregen dat er een wielertour langs komt en iedereen wordt gevraagd om als publiek langs de straat te gaan staan. Geen fietser gezien!! Wel Nel, de zus van Tineke, die ook op de fietsers zat te wachten.
Wim en Ria komen langs om nog wat paperassen te brengen en ons even te begroeten. Ze hebben ook de informatie van de 2-daagse tour op Lake Kariba bij zich. Ze hebben een iets grotere boot gehuurd. De 1e was voor 8 personen waarvan er 2 op dek moesten slapen en deze is voor 12 personen.
Vanavond gaan we met Johan en Ronell ergens eten. In restaurant The Mystic Tin heeft Tineke plaatsen gereserveerd en om half 8 is zijn we compleet. Er wordt Spaanse muziek gedraaid en het ziet er gezellig uit. Als voorgerecht nemen we 2 schalen met tapas, ja, ja. Ik vraag of de muziek flink zachter kan, want ik heb de grootste moeite om Ronell te verstaan die zacht Zuid Afrikaans spreekt . De hoofdgerechten zien er voortreffelijk uit en smaken uitstekend. We nemen geen koffie meer en nemen afscheid van onze tafelgenoten. Thuis nog wel een kop koffie en dan naar bed.

Zaterdag 17 juli 2010 het weekend zijn we nog ‘thuis’.

Vannacht heb ik veel wakker gelegen. Alice niet, die snurkt als een os. Bijtijds opgestaan, want we ( Eric dus) willen de rugby-wedstrijd zien van de Springbokken tegen Nieuw Zeeland. Jammer voor ZA maar ze worden dik ingemaakt. Enkele bezoekers/fans in de padstal, waar we ontbeten hebben, lopen boos naar buiten. We horen dat er in het huis van Monique is ingebroken. Ze heeft ook wel veel pech en dat terwijl ze net naar Jo’burg is voor een fietsreis met slechts 6 deelnemers. Ze heeft de trailer maar thuis gelaten en wat stoelen uit de bus verwijderd voor de tenten en de keukenspullen. Later de dag horen we dat een van de politiemensen in haar huis gaat slapen om op te passen. Dat is nog eens service! (Overigens is die politieman wel een bekende van Monique).
Bij de doe-het-zelver kopen we nog een paar reflectoren en blauwdraad (dik ijzerdraad) voor noodgevallen. Thuis maken we setjes van duplicaatdocumenten om in de auto van Wim en Ria te bewaren. Dan moet er nog een netje op maat gemaakt worden om voor de grill van de auto te hangen voor onderweg om gras en andere rommel tegen te houden. Het onderste deel van de bumper slopen we er af om op onverharde wegen geen zand te scheppen als we kuilen e.d. induiken.
Nel heeft ons uitgenodigd om bij haar te komen eten. Dit wordt de eerste keer dat we bij haar thuis komen. Alice en Tineke gaan lopen en Eric en ik ruimen de boel op en ik probeer mijn website te openen om bij te werken. Via m’n netbook kom ik niet op Eric’s netwerk, dan maar op zijn PC werken. Het duurt even want de verbindingen hier zijn aanmerkelijk trager dan in Nederland, maar het lukt. Even wat wetenswaardigheden van de afgelopen dagen er op gezet, maar niet m’n hele verslag want dan hebben we straks niets meer te vertellen.
Als we klaar zijn nemen wij de auto mee. Wim en Ria zijn ook even langs gekomen en met z’n allen genieten we van de lekkere hapjes die Nel gemaakt heeft. Om een uur of negen valt Eric bijna in slaap, vanochtend was ie heel vroeg wakker. Dus we stappen op en gaan terug naar de Kockstraat. Daar toch even een kop koffie gemaakt en om half 10 zitten we in bed! Niet liggen! Verslag bijwerken en warme voeten proberen te krijgen. Gelukkig staat er een elektrische radiator waar we even de sokken op warm maken en dan zakken we toch maar onderuit onder de dekens.

De rest volgt nog, maar nog even te veel andere dingen te doen......